Η επίμονη ή κακώς διαχειριζόμενη δυσκοιλιότητα μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως: αιμορροΐδες, πρόσκρουση κοπράνων, πρόσκρουση κοπράνων με ψευδή υπερχείλιση, ακράτεια ούρων, απόφραξη εξόδου της ουροδόχου κύστης, ουρολοίμωξη, αιμορραγία από το ορθό, γενική αδυναμία και ψυχολογικές διαταραχές.
Γιατί πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη δυσκοιλιότητα;
Η δυσκοιλιότητα μπορεί να προκαλέσει κοιλιακή διάταση και δυσφορία και να μειώσει την ανοχή στην εντερική σίτιση. Μπορεί να βλάψει την αναπνευστική λειτουργία και έχει συσχετιστεί με χειρότερα αποτελέσματα των ασθενών, συμπεριλαμβανομένης της παρατεταμένης διάρκειας παραμονής στη ΜΕΘ και του παρατεταμένου μηχανικού αερισμού.
Γιατί πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στη δυσκοιλιότητα στους ηλικιωμένους;
Διαχείριση της δυσκοιλιότητας σε ηλικιωμένους
Οι στόχοι της διαχείρισης της χρόνιας δυσκοιλιότητας στους ηλικιωμένους είναι η αποκατάσταση των φυσιολογικών συνηθειών του εντέρου και η διασφάλιση της διέλευσης μαλακών, σχηματισμένων κοπράνων τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, χωρίς καταπόνηση και για βελτίωση της ποιότητας ζωής με ελάχιστες παρενέργειες.
Τι είναι απαραίτητο για τη διάγνωση της δυσκοιλιότητας;
Ένα λεπτομερές ιστορικό, ημερολόγιο κοπράνων, Ψηφιακή εξέταση του ορθού και μελέτη διέλευσης του παχέος εντέρου είναι τα σημαντικά προκαταρκτικά βήματα στη διάγνωση. Η ανορθική μανομετρία και το τεστ εξώθησης με μπαλόνι είναι χρήσιμα για τη διάγνωση της δυσσυνεργικής αφόδευσης.
Γιατί το ιστορικό δυσκοιλιότητας είναι σημαντικό σε καρδιοπαθείς;
Η δυσκοιλιότητα σχετίζεται με καρδιαγγειακά συμβάματα. Αλλαγές στην εντερική μικροχλωρίδα λόγω δυσκοιλιότητας μπορεί να προκαλέσουν αθηροσκλήρωση, αύξηση της αρτηριακής πίεσης και καρδιαγγειακά επεισόδια. Η δυσκοιλιότητα αυξάνεται με την ηλικία και συχνά συνυπάρχει με παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου.
