n. Ένα θηλώμα που περιέχει εμφανή ποσότητα ινώδους συνδετικού ιστού στη βάση.
Μπορεί η ινοθηλωμάτωση να επηρεάσει τον άνθρωπο;
Όχι. Μόνο οι θαλάσσιες χελώνες μπορούν να μολυνθούν από τον ιό που σχετίζεται με αυτήν την ασθένεια και μόνο οι θαλάσσιες χελώνες αναπτύσσουν αυτή τη μορφή FP. Υπάρχουν παρόμοιες ασθένειες σε ανθρώπους και άλλα ζώα, αλλά αυτές δεν σχετίζονται με τις θαλάσσιες χελώνες FP και έχουν άλλες αιτίες.
Τι προκαλεί όγκους στις χελώνες;
Δείτε τι γνωρίζουν οι επιστήμονες: Οι όγκοι προκαλούνται από έναν τύπο ιού έρπητα (όχι οι ίδιοι που μπορούν να μολύνουν ανθρώπους), είναι παρόμοιοι με τον καρκίνο του δέρματος και είναι πιο συνηθισμένοι σε χελώνες που ζουν κοντά σε ανεπτυγμένες περιοχές, σε μολυσμένα και βρώμικα νερά. Γι' αυτό οι ανήλικοι εμφανίζουν συχνότερα συμπτώματα.
Πότε ανακαλύφθηκε η ινοθηλωμάτωση;
Η ινοθηλωμάτωση θαλάσσιας χελώνας αναφέρθηκε για πρώτη φορά το τη δεκαετία του 1930 σε πράσινες χελώνες (Chelonia mydas) στο Key West, Φλόριντα, ΗΠΑ (Smith and Coates, 1938).
Ποια είναι τα χτυπήματα στις θαλάσσιες χελώνες;
Η ινοθηλωμάτωση (FP) είναι μια εξουθενωτική ασθένεια που επηρεάζει τις θαλάσσιες χελώνες στη Φλόριντα και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Οι χελώνες με FP έχουν εξωτερικούς όγκους που μπορεί να γίνουν τόσο μεγάλοι και να κρέμονται ώστε να εμποδίζουν την κολύμβηση, την όραση, τη σίτιση και πιθανή διαφυγή από τα αρπακτικά ζώα.
