Logo el.boatexistence.com

Πόσο σοβαρή είναι η μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια;

Πίνακας περιεχομένων:

Πόσο σοβαρή είναι η μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια;
Πόσο σοβαρή είναι η μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια;

Βίντεο: Πόσο σοβαρή είναι η μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια;

Βίντεο: Πόσο σοβαρή είναι η μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια;
Βίντεο: Βραδυκαρδία: Πότε ανησυχούμε για τους χαμηλούς παλμούς της καρδιάς 2024, Ενδέχεται
Anonim

Η οξεία μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια (ADHF) είναι μια ξαφνική επιδείνωση των σημείων και συμπτωμάτων της καρδιακής ανεπάρκειας, η οποία συνήθως περιλαμβάνει δυσκολία στην αναπνοή (δύσπνοια), πρήξιμο ποδιών ή ποδιών και κόπωση. Η ADHF είναι μια κοινή και δυνητικά σοβαρή αιτία οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας

Πόσο καιρό μπορείτε να ζήσετε με μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια;

Πολλές μελέτες διερεύνησαν τον βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο κίνδυνο θανάτου μετά το εξιτήριο για οξεία μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια (ADHF). Σε ασθενείς ηλικίας 65 ετών και άνω, η συνολική θνησιμότητα κυμαινόταν από 25% έως 40% μετά από 1 έτος [4–15] και από 22% έως 52,9% μετά από 2 χρόνια [16-18].

Τι στάδιο είναι η μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια;

Στάδιο Δ: Μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια Ανθεκτική στην ιατρική θεραπεία. Οι ασθενείς στο Στάδιο Δ έχουν μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια που είναι ανθεκτική στην ιατρική αντιμετώπιση. Σε τέτοιες περιπτώσεις ενδείκνυται μεταμόσχευση καρδιάς [169].

Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της μη αντιρροπούμενης καρδιακής ανεπάρκειας;

Μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια (DHF) ορίζεται ως ένα κλινικό σύνδρομο στο οποίο μια δομική ή λειτουργική αλλαγή στην καρδιά οδηγεί στην αδυναμία της να εκτινάξει και/ή να προσαρμόσει το αίμα εντός των επιπέδων φυσιολογικής πίεσης, προκαλώντας έτσι λειτουργικό περιορισμό και απαιτεί άμεση θεραπευτική παρέμβαση (1)

Είναι ιάσιμη η μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια;

Η CHF δεν είναι ιάσιμη, αλλά η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση του προσδόκιμου ζωής ενός ατόμου. Η παρακολούθηση ενός σχεδίου θεραπείας που περιλαμβάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.

Συνιστάται: