Κατά την ανάπτυξη των πνευμόνων, η κύρια φυσική δύναμη που βιώνουν οι πνεύμονες είναι το τέντωμα που προκαλείται από τις αναπνευστικές κινήσεις και το πνευμονικό υγρό στους εναέριους χώρους. Το ολιγοϋδράμνιο μειώνει το μέγεθος της ενδοθωρακικής κοιλότητας, διαταράσσοντας έτσι την ανάπτυξη των πνευμόνων του εμβρύου και οδηγώντας σε πνευμονική υποπλασία.
Γιατί το αμνιακό υγρό είναι σημαντικό για την ανάπτυξη των πνευμόνων;
Αυτό συμβαίνει επειδή το αμνιακό υγρό παίζει ουσιαστικό ρόλο στην ανάπτυξη των πνευμόνων. Το αγέννητο μωρό «αναπνέει» το υγρό στους πνεύμονες, όπου σπρώχνει τους αερόσακους και τους διεγείρει να αναπτυχθούν. Κατά τα μέσα του δεύτερου τριμήνου (16 έως 24 εβδομάδες), το μωρό υφίσταται μια σημαντική φάση ανάπτυξης των πνευμόνων.
Τι προκαλεί την πνευμονική υποπλασία στο έμβρυο;
Παραδείγματα πρωτοπαθούς πνευμονικής υποπλασίας περιλαμβάνουν τη συγγενή δυσπλασία της βλεννογόνου και τον υποπλαστικό πνεύμονα σε γενετικές διαταραχές όπως η τρισωμία 21. Οι δευτερεύουσες αιτίες της πνευμονικής υποπλασίας οφείλονται στην συμπίεση του πνεύμονα του εμβρύου δευτερογενής σε υποκείμενες ανωμαλίες η θωρακική κοιλότητα ή ο όγκος του αμνιακού υγρού.
Μπορεί το πολυϋδράμνιο να προκαλέσει πνευμονική υποπλασία;
Ενώ δεν είναι εμφανής ούτε η αιτιολογία ούτε η παθογένεση της πνευμονικής υποπλασίας, η παρουσία σημαντικού πολυυδραμνίου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης υποδηλώνει την πιθανότητα οι αναπτυσσόμενοι πνεύμονες να προσφέρουν μια σημαντική επιφάνεια περιοχή επαναρρόφησης και ανακύκλωσης των συστατικών του αμνιακού υγρού.
Τι προκαλεί την πνευμονική υπερπλασία;
Δευτεροπαθής πνευμονική υποπλασία μπορεί να προκύψει από ολιγοϋδράμνιο (χωρίς αρκετό αμνιακό υγρό για περισσότερο από 2 εβδομάδες, πρώιμη ρήξη μεμβρανών, πρώιμος τοκετός), συγγενής διαφραγματική κήλη, πολύ στενό στήθος από νανισμό, συγγενή προβλήματα της καρδιάς, κύστεις στους πνεύμονες και άλλα προβλήματα.
Polyhydramnios vs. Oligohydramnios
