Logo el.boatexistence.com

Πότε δημιουργήθηκε το παράλογο θέατρο;

Πίνακας περιεχομένων:

Πότε δημιουργήθηκε το παράλογο θέατρο;
Πότε δημιουργήθηκε το παράλογο θέατρο;

Βίντεο: Πότε δημιουργήθηκε το παράλογο θέατρο;

Βίντεο: Πότε δημιουργήθηκε το παράλογο θέατρο;
Βίντεο: Αγριοφράουλες| Ίνγκμαρ Μπέργκμαν| Λυκουργος Καλλεργης| Ραδιοφωνικό Θέατρο 2024, Ενδέχεται
Anonim

Το Θέατρο του Παραλόγου είναι ένα κίνημα που αποτελείται από πολλά διαφορετικά έργα, τα περισσότερα από τα οποία γράφτηκαν μεταξύ 1940 και 1960. Όταν παίχτηκαν για πρώτη φορά, αυτά τα έργα συγκλόνισαν το κοινό τους καθώς ήταν εκπληκτικά διαφορετικά από οτιδήποτε είχε ανέβει στο παρελθόν.

Ποιος δημιούργησε το παράλογο θέατρο;

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ. «Το Θέατρο του Παραλόγου» είναι ένας όρος που επινοήθηκε από τον τον κριτικό Μάρτιν Έσλιν για το έργο ορισμένων θεατρικών συγγραφέων, που γράφτηκαν κυρίως στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Ο όρος προέρχεται από ένα δοκίμιο του Γάλλου φιλοσόφου Albert Camus.

Πώς ξεκίνησε ο Παραλογισμός;

Ο

Ο παραλογισμός μοιράζεται ορισμένες έννοιες και ένα κοινό θεωρητικό πρότυπο με τον υπαρξισμό και τον μηδενισμό. Έχει τις ρίζες του στο το έργο του Δανού φιλοσόφου του 19ου αιώνα Søren Kierkegaard, ο οποίος επέλεξε να αντιμετωπίσει την κρίση που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με το Παράλογο αναπτύσσοντας τη δική του υπαρξιστική φιλοσοφία..

Ποιος θεωρείται ο πατέρας του παράλογου θεάτρου;

Samuel Beckett : ο μεγάλοςΩς ο πατέρας του παραλογικού θεάτρου, καμία εξέταση της φόρμας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να κοιτάξουμε τον Samuel Beckett, τον Ιρλανδό θεατρικό συγγραφέα γνωστός για το Endgame και το πιο διάσημο και επιτυχημένο έργο του, Waiting for Godot.

Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του Θεάτρου του Παραλόγου;

Στο Θέατρο του Παραλόγου, χρησιμοποιούνται πολλαπλά καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά για να εκφράσουν το τραγικό θέμα με μια κωμική μορφή. Τα χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν αντιχαρακτήρα, αντι-γλώσσα, αντί-δραμα και αντι-πλοκή του Παραλόγου θεωρούν τη δική τους προσωπικότητα ως επίσημη περίπτωση. Ας κάνουμε μια αναδρομή στο χαρακτηριστικό παράδειγμα του Waiting for Godot.

Συνιστάται: