Το
Pathetic μπορεί να εντοπιστεί περαιτέρω στο ελληνικό pathētikos, που σημαίνει «ικανός να αισθάνεται». Είχε προηγηθεί, ελαφρώς, το σχετικό αξιολύπητο (που έχει το ίδιο νόημα με τις πρώιμες αισθήσεις του αξιολύπητου, αλλά φαίνεται να έχει ξεφύγει από τη χρήση πριν αναλάβει τις «παράλογες» ή «ανεπαρκείς») και αξιολύπητα.
Ποιος επινόησε τη λέξη αξιολύπητη;
Ο όρος επινοήθηκε από τον John Ruskin στο Modern Painters (1843–60).
Πώς σχηματίστηκε η λέξη αξιολύπητη;
Το
Pathetic είναι τελικά από το ελληνικό πάθος, το οποίο είναι κυριολεκτικά «πόνος, ταλαιπωρία» (πολύ αυστηρά, αν και όχι προφανές, στην πραγματικότητα προέρχεται από το ρήμα πάσχω «υποφέρω»); η μορφή παθητικός αναφέρεται, μεταξύ άλλων, σε μια συναισθηματική έκκληση (για την οποία μπορούμε να συγκρίνουμε τη ρητορική έννοια του πάθους).
Πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η λέξη αξιολύπητη;
παθητικός (επίθ.)
Η συγκεκριμένη έννοια "προκαλώ οίκτο, λύπη ή θλίψη" ή άλλα τρυφερά συναισθήματα προέρχεται από το 1737. Η καθομιλουμένη έννοια του «τόσο άθλια όσο να είναι γελοία» επιβεβαιώνεται από το 1937.
Ποιο είναι το πραγματικό νόημα του αξιολύπητου;
1: έχει την ικανότητα να παρακινεί κάποιον σε συμπονετικό ή περιφρονητικό οίκτο. 2: χαρακτηρίζεται από λύπη ή μελαγχολία: λυπημένος. 3: θλιβερά κατώτερη ή ανεπαρκής η αξιολύπητη εξυπηρέτηση του εστιατορίου. 4: παράλογο, γελοίο ένα αξιολύπητο κοστούμι.
