Οι
Οι αιμολυσίνες θεωρούνταν επομένως πάντα ως παράγοντες λοιμογόνου δράσης, αν και οι άμεσες πειραματικές ενδείξεις για αυτήν την υπόθεση ήταν είτε φτωχές είτε ανύπαρκτες. Οι περισσότερες αιμολυσίνες προκαλούν λύση των ερυθροκυττάρων σχηματίζοντας πόρους ποικίλης διαμέτρου στη μεμβράνη.
Πώς μπορούν οι αιμολυσίνες να δρουν ως παράγοντες λοιμογόνου δράσης;
Περαιτέρω ευρήματα δείχνουν ότι ο κύριος παράγοντας λοιμογόνου δράσης του S. aureus, η τοξίνη που σχηματίζει πόρους α-αιμολυσίνη (Hla), είναι ο εκκρινόμενος παράγοντας που είναι υπεύθυνος για την ενεργοποίηση μιας εναλλακτικής αυτοφαγικής οδού. … Οι αιμολυσίνες μπορούν επίσης μεσολαβούν στη διαφυγή βακτηρίων από τα κύτταρα ξενιστές.
Τι θεωρείται λοιμογόνος παράγοντας;
Οι παράγοντες που παράγονται από έναν μικροοργανισμό και προκαλούν ασθένεια ονομάζονται λοιμογόνοι παράγοντες. Παραδείγματα είναι οι τοξίνες, οι επιφανειακές επικαλύψεις που αναστέλλουν τη φαγοκυττάρωση και οι επιφανειακοί υποδοχείς που συνδέονται με τα κύτταρα-ξενιστές.
Γιατί τα εξωένζυμα θεωρούνται λοιμογόνοι παράγοντες;
Οι λοιμογόνοι παράγοντες συμβάλλουν στην ικανότητα ενός παθογόνου να προκαλεί ασθένεια Τα εξωένζυμα και οι τοξίνες επιτρέπουν στα παθογόνα να εισβάλουν στον ιστό του ξενιστή και να προκαλέσουν βλάβη στους ιστούς. Τα εξωένζυμα ταξινομούνται ανάλογα με το μακρομόριο που στοχεύουν και οι εξωτοξίνες ταξινομούνται με βάση τον μηχανισμό δράσης τους.
Είναι οι ενδοτοξίνες λοιμογόνοι παράγοντες;
Βασικές έννοιες και περίληψη. Μολυσματικός παράγοντες συμβάλλουν στην ικανότητα ενός παθογόνου να προκαλεί νόσο. Τα εξωένζυμα και οι τοξίνες επιτρέπουν στα παθογόνα να εισβάλουν στον ιστό του ξενιστή και να προκαλέσουν βλάβη στους ιστούς. Οι βακτηριακές τοξίνες περιλαμβάνουν ενδοτοξίνες και εξωτοξίνες.
