Πίνακας περιεχομένων:
- Πότε αναπτύχθηκε το μοντέλο ανταπόκρισης της ανάγκης κινδύνου;
- Ποιος επινόησε το μοντέλο RNR;
- Πότε δημιουργήθηκε το μοντέλο RNR;
- Ποιος είναι ο σκοπός του μοντέλου RNR;
Βίντεο: Ποιος ανέπτυξε το μοντέλο ανταπόκρισης της ανάγκης κινδύνου;
2024 Συγγραφέας: Fiona Howard | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2024-01-10 06:35
Αναπτύχθηκε κυρίως από τους Καναδούς ερευνητές James Bonta, Donald A. Andrews και Paul Gendreau. Έχει θεωρηθεί το καλύτερο μοντέλο που υπάρχει για τον προσδιορισμό της μεταχείρισης των παραβατών και μερικά από τα καλύτερα εργαλεία αξιολόγησης κινδύνου που χρησιμοποιούνται σε παραβάτες βασίζονται σε αυτό.
Πότε αναπτύχθηκε το μοντέλο ανταπόκρισης της ανάγκης κινδύνου;
Αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1980 και επισημοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1990, το μοντέλο κινδύνου-ανάγκης-ανταπόκρισης έχει χρησιμοποιηθεί με αυξανόμενη επιτυχία για την αξιολόγηση και την αποκατάσταση εγκληματιών στον Καναδά και σε όλο τον κόσμο.
Ποιος επινόησε το μοντέλο RNR;
Πρώτον, στην έκθεσή τους για το μοντέλο RNR, οι Ogloff και Davis (2004) πρότειναν ότι η προοπτική της Ψυχολογίας της Εγκληματικής Συμπεριφοράς (PCC) που σκιαγραφήθηκε από τους Andrews και Bonta (2003) σε μια σειρά από δημοσιεύσεις «παρέχει οδηγίες για την αξιολόγηση των παραβατών και την ταξινόμησή τους για θεραπεία» (σελ.232).
Πότε δημιουργήθηκε το μοντέλο RNR;
Το
RNR προήλθε από μια δεκαετία εμπειρικής βιβλιογραφίας σχετικά με την αποτελεσματική διορθωτική θεραπεία (π.χ. Andrews, Zinger et al., 1990), η οποία με τη σειρά της ήταν μια απάντηση και η αντίκρουση του η δημοφιλής αντίληψη ότι «τίποτα δεν λειτουργεί» στις διορθώσεις (Martinson, 1974). Αυτές ήταν απελπιστικές στιγμές για την αποκατάσταση του παραβάτη.
Ποιος είναι ο σκοπός του μοντέλου RNR;
Το μοντέλο RNR περιγράφει τις βασικές αρχές κινδύνου, ανάγκης και ανταπόκρισης για τη δημιουργία αποτελεσματικών παρεμβάσεων για τους πληθυσμούς παραβατών με απώτερους στόχους τη βελτίωση της μεταχείρισης των παραβατών και τη μείωση της υποτροπής (Andrews & Bonta, 2010).
Συνιστάται:
Ποια φιλοσοφία ανέπτυξε την αρχή της χρησιμότητας;
Αν και η πρώτη συστηματική περιγραφή του ωφελιμισμού αναπτύχθηκε από τον Jeremy Bentham (1748–1832), η βασική αντίληψη που υποκινούσε τη θεωρία εμφανίστηκε πολύ νωρίτερα. Αυτή η επίγνωση είναι ότι η ηθικά κατάλληλη συμπεριφορά δεν θα βλάψει τους άλλους, αλλά θα αυξήσει την ευτυχία ή τη «χρησιμότητα» .
Ποιος ανέπτυξε τη θεωρία των οικογενειακών συστημάτων;
Δρ. Murray Bowen Murray Bowen Ο Murray Bowen (/ˈboʊən/; 31 Ιανουαρίου 1913 στο Waverly, Tennessee – 9 Οκτωβρίου 1990) ήταν Αμερικανός ψυχίατρος και καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Georgetown. Ο Bowen ήταν από τους πρωτοπόρους της οικογενειακής θεραπείας και ένας σημαντικός ιδρυτής της συστημικής θεραπείας Ξεκινώντας τη δεκαετία του 1950 ανέπτυξε μια θεωρία συστημάτων για την οικογένεια.
Ποιος ανέπτυξε το μοντέλο συνέπειας της προηγούμενης συμπεριφοράς;
Στη δεκαετία του 1970, έρευνα που διεξήχθη από τον Edward Carr και τους συνεργάτες διαπίστωσε ότι πολλές προβληματικές συμπεριφορές συνδέονται λογικά με ένα μικρό σύνολο προηγούμενων και συνεπειών . Ποιος ανέπτυξε γραφήματα ABC; Η ίδια η μέθοδος ABC περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Sidney Bijou το 1968, αλλά η ιδέα του διαχωρισμού της συμπεριφοράς σε προηγούμενα, συμπεριφορές και συνέπειες εμφανίστηκε πολύ νωρίτερα στη συμπεριφορική ψυχολογία του 20ου αιώνα.
Ποιος ανέπτυξε το διαδραστικό μοντέλο επικοινωνίας;
Το διαδραστικό μοντέλο επικοινωνίας που αναπτύχθηκε από τον Wilbur Schramm βασίζεται στο γραμμικό μοντέλο. Ο Schramm πρόσθεσε τρία κύρια στοιχεία στο μοντέλο Shannon και Weaver. Πρώτον, ο Schramm εντόπισε δύο βασικές διαδικασίες επικοινωνίας:
Στο σπειροειδές μοντέλο πραγματοποιείται ανάλυση κινδύνου;
Κάθε γύρος της σπείρας αποτελεί ένα έργο και κάθε γύρος μπορεί να ακολουθεί μια παραδοσιακή μεθοδολογία ανάπτυξης λογισμικού, όπως τροποποιημένο καταρράκτη. Μια ανάλυση κινδύνου εκτελείται σε κάθε γύρο Τα θεμελιώδη ελαττώματα στο έργο ή τη διαδικασία είναι πιο πιθανό να ανακαλυφθούν στις προηγούμενες φάσεις, με αποτέλεσμα απλούστερες επιδιορθώσεις .
