Οι αλήτες ήταν οι νομάδες εργάτες που περιπλανήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, έπαιρναν δουλειές όπου μπορούσαν και δεν ξόδευαν ποτέ πολύ χρόνο σε κανένα μέρος. Η Μεγάλη Ύφεση (1929–1939) ήταν όταν οι αριθμοί ήταν πιθανότατα στο υψηλότερο επίπεδο, καθώς ανάγκασε περίπου 4.000.000 ενήλικες να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους αναζητώντας φαγητό και κατάλυμα.
Τι έκαναν οι hobo κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης;
Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, εκατομμύρια άνεργοι έγιναν «hobos», άστεγοι αλήτες που περιπλανήθηκαν αναζητώντας δουλειά. Κάποτε περήφανοι άντρες, οι hobos έκαναν τις ράγες ή έκαναν ωτοστόπ σε όλη την Αμερική, αναζητώντας δουλειά και μια καλύτερη ζωή.
Πόσα hobo ήταν στη Μεγάλη Ύφεση;
Riding the Rail κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Πολλοί άνθρωποι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το αγρόκτημα άκουσαν για δουλειά εκατοντάδες μίλια μακριά… ή ακόμα και σε μισή ήπειρο μακριά. Συχνά ο μόνος τρόπος που μπορούσαν να φτάσουν εκεί ήταν να πηδήξουν σε εμπορευματικά τρένα, παράνομα. Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνδρες και ίσως 8.000 γυναίκες έγιναν hoboes.
Γιατί οι άνδρες έγιναν hobo κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης;
Μια νέα κατηγορία ανθρώπων
Χωρίς δουλειά και χωρίς σπίτι, άντρες αναγκάστηκαν να πάνε εκεί που ήταν οι δουλειές. Κάνοντας βόλτες με βαγόνια κατά μήκος των σιδηροδρόμων της χώρας, αυτοί οι αλήτες, όπως έγιναν γνωστοί, κουβαλούσαν μαζί τους τα λίγα υπάρχοντά τους και ζούσαν έναν νομαδικό τρόπο ζωής.
Πώς ήταν η ζωή για τους hobo στη Μεγάλη Ύφεση;
Η μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του 1930 είχε δυσκολίες για τις περισσότερες αμερικανικές οικογένειες. Ανησυχημένοι νέοι και ηλικιωμένοι άνδρες αναγκάζονταν να φύγουν από το σπίτι αναζητώντας μια δουλειά ή κάτι για φαγητό Συχνά επέβαιναν στα τρένα, πηδώντας (από το κάρβουνο ή τα βαγόνια με βοοειδή) όπου κι αν υπήρχε η ζωή να είσαι καλύτερος.
