Η ανακάλυψη επαγόμενων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων (iPSCs) από τον Shinya Yamanaka το 2006 προαναγγέλθηκε ως μια σημαντική ανακάλυψη της δεκαετίας στην έρευνα για τα βλαστοκύτταρα.
Πώς δημιούργησαν οι επιστήμονες επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα;
Τα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα (κύτταρα iPS ή iPSCs) είναι ένας τύπος πολυδύναμων βλαστοκυττάρων που μπορεί να δημιουργηθεί από ενήλικα σωματικά κύτταρα, όπως ινοβαλστές δέρματος ή μονοπύρηνα κύτταρα περιφερικού αίματος (PBMCs) με γενετικό επαναπρογραμματισμό ή την «αναγκαστική» εισαγωγή γονιδίων επαναπρογραμματισμού (Oct4, Sox2, Klf4 και c-Myc)
Από πού προέρχονται τα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα;
Τα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα (iPS), είναι ένας τύπος πολυδύναμων βλαστοκυττάρων που προέρχονται από ενήλικα σωματικά κύτταρα που έχουν επαναπρογραμματιστεί γενετικά σε ένα εμβρυϊκό βλαστοκύτταρο (ES) που μοιάζει μεκατάσταση μέσω της αναγκαστικής έκφρασης γονιδίων και παραγόντων σημαντικών για τη διατήρηση των καθοριστικών ιδιοτήτων των ES κυττάρων.
Ποιοι είναι οι παράγοντες που ανακαλύφθηκαν αρχικά για τη δημιουργία επαγόμενων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων;
Τα
Τα iPSC περιγράφουν τον επαναπρογραμματισμό των σωματικών κυττάρων στην πολυδύναμη κατάσταση (Εικ. 66.3Aii). Τα αρχικά iPSC δημιουργήθηκαν με εξωγενή μεταγωγή τεσσάρων παραγόντων μεταγραφής: Oct4, Sox2, Klf4 και c-Myc σε ποντικίσιο και σε ανθρώπινους ινοβλάστες (Εικ. 66.3B).
Τι χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του πρώτου επαγόμενου πολυδύναμου βλαστοκυττάρου;
Η έλευση της τεχνολογίας κυττάρων iPS μπορεί τώρα να προσφέρει νέα μοντέλα για τη φυσιολογία των ασθενειών στην ανθρώπινη καρδιά και το αγγειακό σύστημα. Οι τέσσερις μεταγραφικοί παράγοντες που χρησιμοποιήθηκαν από τον Yamanaka για τη λήψη ανθρώπινων κυττάρων iPS από ινοβλάστες ήταν OCT4, SOX2, KLF4 και C-MYC.
