Δηλωτικός νόμος, (1766), δήλωση από το Βρετανικό Κοινοβούλιο που συνόδευε την κατάργηση του νόμου περί γραμματοσήμων. Δήλωσε ότι η φορολογική αρχή του βρετανικού κοινοβουλίου ήταν η ίδια στην Αμερική όπως στη Μεγάλη Βρετανία.
Πότε εγκρίθηκε η δήλωση;
Στις 18 Μαρτίου 1766, ο Γεώργιος Γ' ενέκρινε την κατάργηση του νόμου περί γραμματοσήμων από το Κοινοβούλιο και την ψήφισή του από τη Διακήρυξη.
Γιατί το Κοινοβούλιο ψήφισε τη Διακήρυξη;
Η Διακήρυξη ψηφίστηκε μαζί με την κατάργηση του νόμου περί γραμματοσήμων τον Μάρτιο του 1766 για να επιβεβαιωθεί η εξουσία του Κοινοβουλίου να κυβερνά τις αμερικανικές αποικίες Τα μέλη του Κοινοβουλίου γνώριζαν ότι έπρεπε να καταργήσουν ο νόμος περί γραμματοσήμων επειδή είχε φέρει τη βρετανική οικονομία σε αδιέξοδο μετά το μποϊκοτάρισμα των βρετανικών προϊόντων από τους Αμερικανούς.
Γιατί δημιουργήθηκε η Διακήρυξη;
Μια πράξη για την καλύτερη διασφάλιση της εξάρτησης των κυριαρχιών της μεγαλειότητάς του στην Αμερική από το στέμμα και το κοινοβούλιο της Μεγάλης Βρετανίας Αυτή η πράξη εγκρίθηκε για να επιβεβαιώσει την εξουσία της βρετανικής κυβέρνησης να φορολογεί τους υπηκόους της στη Βόρεια Αμερική αφού κατάργησε τον πολύ μισητό νόμο περί γραμματοσήμων.
Γιατί η Διακήρυξη εξόργισε τους αποίκους;
Οι άποικοι υποστήριξαν ότι εκπροσωπούνταν μόνο στις επαρχιακές συνελεύσεις τους, καθιστώντας τους το μόνο νομοθετικό σώμα νομικά ικανό να επιβάλλει εσωτερικούς φόρους στις αποικίες Αυτή η έννοια, γνωστή ως «Καμία φορολογία χωρίς αντιπροσώπευση» ήταν το σύνθημα που υιοθέτησε η αντιπολίτευση.
