Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η ανάδοχη φροντίδα ξεκίνησε ως αποτέλεσμα των προσπαθειών του Charles Loring Brace «Στα μέσα του 19ου αιώνα, περίπου 30.000 άστεγα ή παραμελημένα παιδιά ζούσαν σε στους δρόμους και στις φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης». Ο Μπρέις έβγαλε αυτά τα παιδιά από τους δρόμους και τα έβαλε με οικογένειες στις περισσότερες πολιτείες της χώρας.
Πότε έγινε η υποτροφία;
Το 1636, λιγότερο από τριάντα χρόνια μετά την ίδρυση της Αποικίας Τζέιμσταουν, σε ηλικία επτά ετών, ο Μπέντζαμιν Ίτον έγινε το πρώτο ανάδοχο παιδί αυτού του έθνους. Το 1853, ο Τσαρλς Λόρινγκ Μπρέις ξεκίνησε το δωρεάν κίνημα ανάδοχου σπιτιού.
Τι σας ενέπνευσε να γίνετε ανάδοχος γονέας;
Μερικά άτομα παρακινούνται να αναθρέψουν επειδή είχαν εμπειρίες (κακοποίηση, παραμέληση, εξάρτηση) παρόμοιες με αυτές των παιδιών σε ανάδοχη φροντίδα. Τώρα που είναι ενήλικες, ταυτίζονται με αυτά τα παιδιά και θέλουν να τα βοηθήσουν. Αυτό το κίνητρο συσχετίζεται στενά με την επιτυχημένη ανάδοχη ανατροφή των παιδιών.
Ποιος Πρόεδρος ξεκίνησε την ανάδοχη φροντίδα;
1988. Ο Πρόεδρος Ρίγκαν εξέδωσε την πρώτη προεδρική διακήρυξη που καθιέρωσε τον Μάιο ως Εθνικό Μήνα Αναδοχής.
Γιατί ονομάζεται ανάδοχο σπίτι;
Στην Αγγλία, οι «Αγγλικοί Νόμοι για τους Φτωχούς» επέτρεπαν σε όσους βρίσκονταν σε φτώχεια, χωρίς στέγη ή σε ορφανούς νέους να τεθούν σε μισθωτή υπηρεσία μέχρι την ενηλικίωση. Αυτή η αξιοθρήνητη πρακτική μεταφέρθηκε στις Αποικίες, όπου τα «ανάδοχα σπίτια» θεωρούνταν σπίτια οικογενειών ή ενηλίκων που έλαβαν αυτά τα εξαρτημένα παιδιά
