Για συνημίτονο: Το πρόθεμα "co-" (στο "συνημίτονο", "συνεφαπτομένη", "συνημίτονο") είναι βρέθηκε στο Canon triangulorum (1620) του Edmund Gunter, το οποίο ορίζει το cosinus ως συντομογραφία για το sinus complementi (ημίτονο της συμπληρωματικής γωνίας) και προχωρά στον ορισμό των cotangens ομοίως.
Από πού προήλθε ο όρος συνημίτονο;
συνημίτονο (n.)
στην τριγωνομετρία, δεκαετία του 1630, συστολή συν. κόλπος, συντομογραφία του μεσαιωνικού λατινικού complementi sinus (βλ. συμπλήρωμα + ημίτονο). Η λέξη χρησιμοποιήθηκε στα λατινικά γ. 1620 από τον Άγγλο μαθηματικό Edmund Gunter.
Από πού προήλθαν οι λέξεις ημίτονο και συνημίτονο;
Ο όρος «τριγωνομετρία» προήλθε από τα ελληνικά τρίγωνον trigōnon, «τρίγωνο» και μέτρον μέτρον, «μέτρο». Η σύγχρονη λέξη "sine" προέρχεται από η λατινική λέξη sinus, που σημαίνει "κόλπος", "στήθος" ή "πτυχή" έμμεσα, μέσω ινδικής, περσικής και αραβικής μετάδοσης, προέρχεται από ο ελληνικός όρος khordḗ "τόξο-χορδή, συγχορδία ".
Είναι αμαρτία ή κόπο;
Χρησιμοποιώντας τον μοναδιαίο κύκλο, το ημίτονο μιας γωνίας t ισούται με την τιμή y του τελικού σημείου στον μοναδιαίο κύκλο ενός τόξου μήκους t, ενώ το συνημίτονο μιας γωνίας t ισούται με την τιμή x του τελικού σημείου.
Γιατί το ημίτονο ονομάζεται ημίτονο;
Η λέξη "sine" (λατινικά "sinus") προέρχεται από μια λατινική λανθασμένη μετάφραση από τον Robert of Chester του αραβικού jiba, η οποία είναι μεταγραφή της σανσκριτικής λέξης για το μισό η συγχορδία, jya-ardha.
