Όταν ο Crane σχεδίασε τον κήπο του Peacock το 1889, η βρετανική κυβέρνηση είχε αρχίσει να ρυθμίζει τη χρήση του αρσενικού σε μια ποικιλία βιομηχανιών. Άλλοι κατασκευαστές ακολούθησαν το παράδειγμά τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα έως ότου η παρουσία χρωστικών αρσενικού στην ταπετσαρία έγινε ξεπερασμένη.
Περιέχει αρσενικό η παλιά ταπετσαρία;
Αφημένη ανέγγιχτη, Η βικτοριανή ταπετσαρία θα μπορούσε να εξακολουθήσει να απελευθερώνει νιφάδες αρσενικού στον αέρα ή να παράγει αέριο αρσενικό όταν οι συνθήκες ήταν υγρές Ο Hawksley προσθέτει ότι ενώ άλλες ευρωπαϊκές χώρες ρύθμιζαν το αρσενικό, η Βρετανία ήταν αργή, και ήταν μόνο η δημόσια ζήτηση και οι νέες τεχνικές βαφής που άλλαξαν τη βιομηχανία.
Πότε σταματήσαμε να χρησιμοποιούμε αρσενικό;
Από τη δεκαετία του 1860 και μετά, υπήρχαν νέες βαφές από ανιλίνη που έδιναν μια μεγάλη γκάμα χρωμάτων εξίσου φωτεινά με τα αρσενικά. Καθώς οι βαφές ανιλίνης αντικατέστησαν τα αρσενικά, έπαψε να είναι πρόβλημα. Για τα περισσότερα καταναλωτικά προϊόντα, το αρσενικό εξαφανίστηκε ως απειλή από το στα τέλη του 19ου αιώνα
Από τι ήταν η βικτοριανή ταπετσαρία;
Η ταπετσαρία αποτελείται από 12 φύλλα χειροποίητου χαρτιού επικολλημένα μεταξύ τους για να κάνουν λωρίδες τόσο μακριές ώστε να πηγαίνουν από την κορυφή προς το κάτω μέρος του τοίχου. Συνήθως άφηναν ένα κενό περιθώριο κατά μήκος και των δύο άκρων του χαρτιού για να προστατεύεται το χαρτί από ζημιά κατά τη μεταφορά, το οποίο κόπηκε πριν το κρεμάσει.
Τι δηλητήριο υπήρχε στην πράσινη ταπετσαρία;
Ο Andy Meharg από το Πανεπιστήμιο του Aberdeen στη Σκωτία βρήκε αρσενικό στην πράσινη χρωστική ουσία σε ένα πρώιμο δείγμα ταπετσαρίας με σχέδια της Morris, που παρήχθη κάποια στιγμή μεταξύ 1864 και 1875. Τέτοιες χρωστικές Υπήρχαν ύποπτοι ακόμη και στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα ότι απελευθέρωναν τοξικές αναθυμιάσεις αν υγρανθούν.
